پدید آورنده هر اثر علمی نوشتار خود را بر دو ستون استوار می دارد، یا بر پایه اندیشه ها و یافته های خود سخن می گوید یا از گفته ها و نوشته های دیگران بهره می برد. اخلاق علمی حکم می کند که استفاده از کلام و نوشتار دیگران با اشاره به منبع آنها باشد تا خوانندگان بتوانند به سرعت و سهولت اصل منبع را بازشناسند و اگر احتیاج بود به آن مراجعه و مطالعه کنند. روش های مختلفی برای ارجاع دهی وجود دارد که که یکی از آنها، روش هاروارد هست.
در این روش منابع به ترتیب الفبایی ( نام خانوادگی نویسنده اول ) فهرست می شوند. نحوه درج آنها در متن بر حسب نوع مطلب و تعداد نویسندگان به شرح زیر است.
الف- منابع فارسی
۱ – نحوه درج منابع در متن
مثالهایی از نحوه اشاره به مراجع در متن پایاننامه در ذیل آورده می شود:
همانطور که حسابی (۱۳۵۷) اشاره کرده است، عامل دما بسیار موثر می باشد، نظریه جونز ( جونز، ۱۹۸۵) نیز این نکته را تصدیق می کند. البته بعدها مشخص شد که توجه به عامل دما باید در شرایط کنترل رطوبت صورتگیرد (جهانشاهی، ۱۳۷۴).
– اگر متن یا عبارتی عیناً از یک مرجع، بازنویسی می شود، باید آن متن یا عبارت، داخل علامت نقل قول (“) بیاید و شماره صفحه نیز در” ارجاع درون متنی” ذکر شود.
