قسمت منابع یکی از اصلی ترین قسمت های پژوهش است لذا شیوه رفرنس دهی آنها اهمیت ویژه ای دارد، یک راه آسان استاندارد سازی رفرنس ها استفاده از google scholar است.
قسمت منابع یکی از اصلی ترین قسمت های یک مقاله و به طور کلی یک پژوهش است لذا شیوه رفرنس دهی آنها اهمیت ویژه ای دارد ، لازم به ذکر است که معمولا با توجه به حوزه مورد تحقیق رفرنس دهی متفاوت است. در این جا ابتدا به معرفی مختصر روش های رفرنس دهی و کاربرد آنها با توجه به حوزه تحقیق می پردازیم.
روش رفرنس دهی APA
روش رفرنس نویسی APA (American psychological association) این روش ارجاع دهی بیشتر برای کارهای پژوهشی و تحقیقات اجتماعی مورد استفاده قرار می‌گیرد و فونت مورد استفاده در این سبک عموما Times New Roman می‌باشد.
روش رفرنس دهی انجمن زبان مدرن امریکا (MLA)
سبک MLA عموماً برای نوشته‌های مربوط به شاخه‌ی ادبیات و علوم انسانی، مورد استفاده قرار می‌گیرد. یعنی بیشتر زمان‌هایی که منبع ما از نوع کتاب است، از این روش استفاده می‌کنیم.
روش شیکاگو (Chicago)
روش ارجاع دهی شیکاگو را داﻧﺸﮕﺎه ﺷﯿﮑﺎﮔﻮ آﻣﺮﯾﮑﺎ ﺗﺪوﯾﻦ ﮐﺮده اﺳﺖ. اﯾﻦ ﺷﯿﻮهﻧﺎﻣﻪ ﺑﯿﺸﺘﺮ در ﺣﻮزة ادﺑﯿﺎت، ﺗﺎرﯾﺦ و ﻫﻨﺮ ﺑﻪ ﮐﺎر ﻣﯽرود.
روش رفرنس دهی ونکوور (vancouver)
این ﻣﺪﻝ ﺭﻓﺮﻧﺲ ﻧﻮﻳﺴﻲ توسط کمیته بین المللی سردبیران مجلات پزشکی معرفی و توسعه داده شده است و ﺩﺭ ﺍﻛﺜﺮ ژﻭﺭﻧﺎﻝ ﻫﺎﻱ ﭘﺰﺷﻜﻲ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻣﻲ ﺷﻮﺩ.
روش رفرنس نگاری Harvard سبکی است که در درجه‌ی اول توسط دانشجویان استفاده می‌گیرد و پس از آن بدلیل راحتی استفاده از آن مورد توجه مجلات است. دلیل راحتی استفاده هم این است که منابع بدون شماره هستند و بنابراین می‌توانند به آسانی اضافه یا حذف شوند و به همین روی به سیستم نویسنده-تاریخ (Author-Date System/Style) مشهور است.
یکی از روش های قابل استفاده برای دریافت کردن تمامی این سبک های رفرنس دهی برای هر یک از مقالات مورد نظر، استفاده از google scholar است به این صورت که ، ابتدا نام مقاله ی مورد نظر خود را در google scholar جستجو می کنیم ، به طور مثال مقاله ای در رابطه با بیمه های دریایی :
